MŚMK w skokach, Lanaken 2023

Podsumowanie MŚMK Lanaken 2023

Start w Lanaken to ważne wydarzenie w karierze konia oraz zawodnika. Jest to jedna z najlepszych możliwości pokazania młodego konia tak szerokiemu, światowemu gremium. Na Mistrzostwa Świata Młodych Koni zapraszane są konie z ksiąg stadnych zrzeszonych w WBFSH i wtedy dla rodzimych ras otrzymują quota WBFSH (miejsca gwarantowane), a dla koni z zagranicznymi paszportami przysługuje quota FEI. Komitet organizacyjny ma prawo zaakceptować ok. 30% więcej koni na tzw. dzikie karty. Wykupienie stolika VIP pozwala także brać udział w tych zawodach.

Starty bez punktów karnych, ale zbyt wolne w dwóch kwalifikacjach nie gwarantują miejsca w finale. W każdej kwalifikacji zwycięzca otrzymuje 0 punktów, następnie 2 punkty za II miejsce, 3 punkty za III m-ce itd., co sprawia, że szybka, dynamiczna jazda, z ewentualną zrzutką też może zaowocować kwalifikacją do finału. Punkty z obu kwalifikacji są sumowane i 30 koni z najmniejszą liczbą punktów startuje w finale. Komisja sędziowska może podjąć decyzje (i z reguły podejmuje) o zwiększeniu liczby koni finałowych do 40, ponieważ te zawody cieszą się ogromną popularnością.

Podczas MŚMK od lat rozgrywane są kategorie 5/6/7 latków, Sires of the World (konkursy dla ogierów uznanych) oraz Mistrzostwa Belgii. Na listach zakwalifikowanych do tegorocznych MŚMK oraz Sires of the World znalazło się 676 zawodników i 805 koni. Faktycznie koni wystartowało mniej – 694.

Bardzo ciekawie przedstawia się kwestia uczestnictwa klaczy, wałachów i ogierów. Najliczniejszą grupę w całych MŚMK stanowiły klacze (38%), następnie wałachy (32%), i na końcu ogiery (30%). Porównywalna liczba klaczy startowała w kat. 5/6 latków, a najmniej liczna stawka w kategorii koni 7 letnich. Duża liczba klaczy startujących w Lanaken świadczy o świadomości hodowców i chęci ich promocji. Sprzedaż źrebięcia od klaczy, która ma dobry rodowód, ale nie startowała nigdzie, nie gwarantuje dobrej ceny, nawet gdy źrebię jest prawidłowo rozwinięte i dobrze się zapowiada. Ponadto nowoczesne metody rozrodu pozwalają, aby klacz trenowała a źrebię rozwijało się w klaczy biorczyni. Motorem tych działań może być rozwój rynku aukcyjnego, a w szczególności aukcji internetowych, które są tańsze organizacyjnie, a ceny koni nie odbiegają od cen aukcji tradycyjnych.

W innych krajach kwalifikacje do Lanaken odbywają się na specjalnych zawodach, w których przeszkody mają wyższe parametry niż krajowe mistrzostwa młodych koni, a założenia dla zawodników w każdym kraju także są nieco inne. Dla przykładu: celem zawodników irlandzkich jest podium, a nie tylko wejście do finału. I ten rok ponownie do nich należy!

Start na tych zawodach jest nie łatwy, a dosiadać młodego konia powinien rutynowany zawodnik. Zawody te (oprócz ogromnej konkurencji w danych kategoriach wiekowych) mają inne, obiektywne trudności, szczególne dla młodych koni, np. pełnowymiarowość każdej z przeszkód, ruch i gwar dookoła placu konkursowego także nie pomaga w koncentracji zawodnika czy konia.

O trudnościach tych zawodów w wywiadzie mówi zeszłoroczny finalista MŚMK Mateusz Tyszko, który w tym roku dwoma końmi z paszportami polskiego konia sportowego (PZHK) wystartował w Lanaken, jednego doprowadzając do konkursu finałowego. Tabela poniżej obejmująca punkty karne / czyste przebiegi naszych zawodników uzmysławia jak dalekie miejsce zajmuje się z jedną zrzutką i gorszym czasem.

Jedynym koniem pod polskim zawodnikiem, który zakwalifikował się do finału MŚMK 2023 był Diego sp, ur. 2017 (Grandorado TN – D E. Feu D’Hiver (NLD) / Diamant de Semilly) hodowli SK Nad Wigrami GR, własności Przemysława Sumczyńskiego, dosiadany przez wspominanego już Mateusza Tyszko. Zawodnik ten zaczyna się specjalizować w osiąganiu dobrych wyników w pracy z młodymi końmi. W roku ubiegłym startując na czeskim Fuerte Ferrero dostał się do finału MŚMK i zajął bardzo wysokie 6 miejsce w finałowym konkursie. W tym roku startował dwoma końmi z paszportami PZHK i jako jedyny z 6 polskich zawodników dostał się do finału (ponownie) na wspomnianym już Diego sp.

Oto jak Mateusz Tyszko wspomina swój start w tegorocznych MŚMK:

Start w MŚMK koni 6-cio letnich to było ciężkie zadanie. W mojej ocenie nawet trudniejsze niż w roku ubiegłym. Parkury były bardzo szybkie, a przeszkody postawione blisko siebie. Asekuracyjna jazda mogła nie być najlepszą taktyką.

Parkur dla koni 5-cio letnich składał się z pełnowymiarowych przeszkód, ale w porównaniu do 6-cio latków, było w nim dużo więcej miejsca do galopowania i najazdów.

Konie 7 letnie startowały na głównej arenie, która była większa, ale wymogi stawiane przed nimi także nie były łatwe.

W mojej ocenie koń finałowy musi być przede wszystkim pewny siebie i wierzyć w swoje możliwości. Oczywiście musi być obdarzony siłą i dokładnością, ponieważ tego aktualnie wymagają nowoczesne parkury, ale dla mnie wiara w siebie u konia jest stawiana na pierwszym miejscu i o to staram się bardzo dbać trenując młode konie. Przydatne jest w tym doświadczenie jeździeckie, aby uniknąć błędów, które mogą tę pewność siebie zaburzyć. Trzeba również pamiętać, że konie wciąż się uczą i dorastają, a kolejne progi szkolenia muszą być dostosowane do ich etapu wzrostu i rozwoju.

Jeśli chodzi o konie 5-cio letnie, to w jednym z pakurów nie ustrzegłem się zrzutki na ostatniej przeszkodzie. Mocno padał deszcz, co nie było komfortowe, ale cóż, taki jest sport i zasady są nieubłagane. Mimo lekkiego dotknięcia, drąg nie został w kłódce i nie mogłem wystartować w finale. Budująca jest myśl, że z resztą ciężkich zadań parkurowych Lancelot sp ur. 2018 (Elvaro – Lacrima / Canabis Z), hodowli SK Nad Wigrami GR, własności KS Nad Wigrami radził sobie bardzo dobrze, co jest dobrym prognostykiem na przyszłość.

Konie 6-cio letnie startowały w finale na głównej arenie. Przez dwa dni swoje parkury pokonywały na innym placu, co było dla nich dodatkową zmianą, gdyż nie były wcześniej oswojone z tym otoczeniem. Myślę, że wysokości i szerokości przeszkód można porównać do krajowego GP.

Diego sp (hodowli SK Nad Wigrami, własności Przemysława Sumczyńskiego) jest koniem, który bardzo lubi skakać. Ma w sobie dużo ekspresji i ambicji, którą czasem przesadnie wykorzystuje, ale mimo to daje dużą pewność jeźdźcowi i zawsze chce podjąć próbę skoku, nawet w przypadku ciężkich zadań. Myślę, że jego kariera dopiero się zaczyna, bardzo optymistycznie patrzę na niego pod kątem przyszłości. Z pewnością jest jeszcze parę zadań przed nami, które chciałbym poprawić, ale jego chęć do skakania jest tak duża, że to kwestia czasu, kiedy sam znajdzie najbardziej dogodny dla siebie sposób, aby robić to jeszcze lepiej.

Jeśli chodzi o konie startujące w Lanaken, to warto zwrócić uwagę na 9 letniego ogiera Ermitage Kalone SF (Catoki – m. po Kannan) dosiadanego przez Gillesa Thomasa, który wygrał Mistrzostwa Belgii. Imponował lekkością i pewnością siebie. Bardzo dobry galop i opanowana głowa czyniły tego konia gwiazdą tych zawodów. Podczas jego przejazdów na arenie zapadała cisza i wszyscy w skupieniu oglądali jego występ.

Mam nadzieję, że konie którymi obecnie dysponuję będą nadal będą się tak rozwijały i w przyszłym roku znów wystartuję w Lanaken. Posiadam liczną grupę bardzo utalentowanych koni i cieszę się patrząc na to jak hodowla i jeździectwo w naszym kraju się rozwija. Co ciekawe, coraz więcej koni posiada polskie paszporty, więc mam nadzieję, że w przyszłości będziemy mogli silnie wypromować rodzimą księgę na zagranicznych hipodromach.

Mateusz Tyszko

Dziękuję Mateuszowi Tyszko za uwagi i wywiad
Anna Cuber

Zdjęcia z archiwum SK Nad Wigrami

Wydrukuj lub wygeneruj PDF