Zmiany w programach hodowli m, wlkp i sp

Polski Związek Hodowców Koni informuje iż Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi zaakceptowało poniższe zmiany w treści „Programów hodowli koni” ras: małopolskiej, wielkopolskiej i polski koń szlachetny półkrwi. Wprowadzone zmiany obowiązują od dnia 1 stycznia 2015 r.

Naniesione zmiany:

Z treści „Programów hodowli koni” ras: małopolskiej, wielkopolskiej i polski koń szlachetny półkrwi usunięto następujące zapisy załącznika nr 2. Kategoryzacja ogierów:

1. Ust. I, pkt 2 w brzmieniu:

„Ogiery kat. C mogą być używane w rozrodzie maksymalnie do 9 roku życia włącznie. Nie uzyskanie w tym okresie kat. B powoduje wycofanie ogiera z rozrodu.”

2. Ust. II, pkt 3, ostatnie zdanie w brzmieniu:

„Nie spełnienie tego warunku powoduje wycofanie ogiera z rozrodu.”

3. Ust. II, pkt 4, ostatnie zdanie w brzmieniu:

„Nie spełnienie tego warunku powoduje wycofanie ogiera z rozrodu.”

4. Informacje dodatkowe, pkt I, drugie zdanie w brzmieniu:

„Jeżeli ogier rasy czystej w ciągu 5 kolejnych sezonów nie uzyska za potomstwo 30 pkt. hodowlanych, zostaje wycofany z rozrodu.”

Uzasadnienie:

Utrzymujący się od kilku lat kryzys ekonomiczny oraz likwidacja państwowych stad ogierów zagrażają prowadzeniu prawidłowego rozrodu w rasach: małopolskiej, wielkopolskiej oraz polski koń szlachetny półkrwi. Młode ogiery coraz częściej użytkowane są w sporcie jeździeckim, czego efektem jest m.in. stale malejąca liczba krytych klaczy i rodzącego się potomstwa. Niespełnienie warunków kategoryzacji powoduje wycofanie ogierów z rozrodu, jednocześnie zawężając pulę genów w populacjach wymienionych ras.
W przypadku ogierów ras: małopolskiej i wielkopolskiej dodatkowym problemem jest malejąca liczba reproduktorów dopuszczonych do krycia klaczy objętych programami ochrony tych ras. Często ogiery wycofane z rozrodu na skutek niespełnienia warunków kategoryzacji rodowodowo odpowiadają wymogom programu ochrony, ale są mniej pożądane przez hodowców ze względu na słabszą wartość użytkową.
Zaproponowane w 2012 r. utworzenie tzw. rezerwy hodowlanej, do której trafiały ogiery niespełniające wymagań kategoryzacji, jednak decyzją właściwej Komisji Księgi Stadnej mogły pozostać w rozrodzie, nie odniosło oczekiwanego skutku.

Scroll to Top